Ben Bir Türk Zabitiyim

O, dört küçük topu ve kocaman yüregi ile, Ingilizler'in dev uçak gemisi Ben My Chree'yi Meis'te sulara gömdü. Bir digerini savas disi birakti. Ikiyüze yakin irili ufakli tekneyi ve Fransiz topçu tabyalarini top atesi ile yakti. Akdeniz'de sahillerimize ölüm kusan Fransiz savas gemileri Paris II ve Alexandra'yi Kemer'de batirdi. Çanakkale'den Kurtulus Savasi'na kadar her cephede savasti. I. Dünya Savasi'nda yenilip silahlarimiz ellerimizden alinirken Ingiliz komutanlar bir tek bu sanli bataryanin toplarini almayi askeri serefe aykiri saydi. Bu dört top daha sonra onun ellerinde Kurtulus Savasimiz'da Ege'de düsmani hallaç pamugu gibi atti. O, denize döktügü yarali düsman askerleri ölümü beklerken, onlarin yaralarini sardi. O, sadece kahraman degil, zafer gecesini anilarina "Zaferden mütevellit nes'emizi yarali düsman askerlerinin acisina hürmeten izhar etmedik" diye yazabilecek kadar da insandi. Pierre Loti, O'nun Fransizlara verdigi insanlik dersi ile bütün Fransa'yi ayaga kaldirdi. Savastan sonra Atatürk'ün tesvikiyle anilarini yazdi. Ama yayimlamadi. Içe dönük, sade ve mütevazi yasadi. Ta ki Mustafa Aydemir 1995 yilinda Paris II batigina dalip, yillar süren bir arastirmanin ardindan ona ulasana kadar da kendini bizlerden sakladi. Ve onun inanilmaz anilari Fransiz-Ingiliz askeri arsivlerinden tek tek dogrulandi. Bu kitap, bu batiktan çikan, bu meçhul kahramanin kitabidir. Bu kitap, onun barut kokulu, insanlik dolu inanilmaz destanidir