Daktiloya Çekilmiş Şiirler

Yerleşik yabancılığın acısı
Öz düşmanları kendilerinin sevgisiz bilisiz ve acımasız kabukluların zincirlediği kara tamlama.
Bir neden yabancıya? Bir neden yerleşiğe?
Bir neden yerleşik yabancıya? Susturduklarından sonsuzun dilini,
Dışıyla gerçeğin çizgisini kalın koca leş doğrusuyla belirleme.
Bakıldığında göz değirmisinden bir çiçek dürbünün değil midir renklenme olasılıkları tabanında görülen parçacıkların yoksamak kurutan kısır umutları, geleneksel tanrıları, sürülerin çorak gerçekliğini ve kanatlanarak yaşamak kendi dağılımında...

Çocuk hanımefendi
İzlenimci şiir
Ancak yazgıdır bu
Zorunlu tünel
Kopuş beklentisi
Kırmızıya yöneliş
Öte ışıklar arzusu
Al şekerini bakalım köpek
Ölüm dansı söylencesi soruları ışıklandırır
Kavruk ayna gözlü değişken
Gök çandır, bağışlanan hep kendi
Ak çizgili bir çocuk tulumudur
Biri kalabilir binlerce törenden sonra
Saksıda gizlenen
Çok var duvar yıkım için
Zamansal içildi
Yürek: Kutupta tan vakti
Kızıl göl
Yıldızsal kalış
Canavarın fistanı
Mavi gül tadı
Gece öğleni