Sustuğun Yerde Kal

İpek bir halı dokurcasına
tek tek attı ilmikleri
Tenimin hiçbir bölgesi
üvey muamelesi görmedi
İşgalci ruh
tez davran, savun kendini

Gözyaşları kelepçeli çocuk
tüttür artık şu bacayı
Cimriliği hüner sanma
çıkar kıyıda köşede ne varda

Akşam büyümüş
geceleşmekte
Ben ilkel düşler kurarken
köyler kentleşmekte.